Bokser.
Ile pozytywnych uczuć kryje się w tym słowie, odkąd znam tę rasę!
Wychodzę z założenia, że “jaki pies jest każdy widzi”, dlatego po opis standardu rasy zapraszam na strony wzorca ZKwP. Natomiast warto opisać charakter tych psów, to jakie są na co dzień (i od święta), gdyż to tak naprawdę są informacje, jakich powinni szukać przyszli nabywcy szczeniąt.
Charakter.
Bokser to pies bardzo wesoły i żywiołowy. Charakterystyczną cechą tej rasy jest wysoka pobudliwość, co przejawia się tym, że bardzo niewiele temu psu potrzeba do 100% euforii i ekstazy. Szczególnie młode osobniki, poniżej 2 roku życia cechują się wręcz nadpobudliwością. Podkreślę pierwszą z wymienionych cech – wesoły. To bardzo istotne, że u boksera te dwie cechy – pogodna natura i żywiołowość są ze sobą sprzężone. Dzięki temu, bokser jest pozytywnie nastawiony do nowych osób i innych psów. Zawsze chętny do zabawy, pozostaje figlarzem do ostatnich dni życia.
Warto jednak podkreślić, że pomimo wielkiej ekspresji, bokser nie jest psem wymagającym dużej aktywności właściciela.
Wystarczy 15 minut biegania za frisbee by rozładować jego poranne pokłady energii. Brak kondycji “jak u husky” bokser zawdzięcza specyficznej morfologii ciała – krótki korpus ciała to mniejsza wydolność przepony, z kolei brachycefaliczna głowa o charakterystycznej krótkiej kufie to bardzo słaba wentylacja ciała (pies gruczoły potowe ma tylko na opuszkach łap i języku!). W konsekwencji bokser jest psem żywiołowym, bardzo silnym (25kg suka potrafi szarpnąć na smyczy jak 60kg cane corso!), ale słabym kondycyjnie. To minus pod kątem użytkowym, ale plus dla większości ludzi, którzy marzą o psie, ale nie mają całego dnia na to, by rozładowywać jego nadmiar energii.
Dwoistość natury boksera.
Jak już wspomniałam, bardzo fajnym sportem dla boksera jest dog frisbee, flyball, agility (moim marzeniem jest dock dogs – czyli skoki do wody). Poza tym, polecam podstawy posłuszeństwa – niekoniecznie w postaci szkoły dla psów. Uczenie psa jakichkolwiek sztuczek uaktywnia jego szare komórki, zacieśnia relacje między psem a właścicielem, a co więcej, nawet 5 minutowe “główkowanie” bardzo męczy naszego psa. 🙂
Chcę też podkreślić, że bokser, który regularnie, codziennie ma swoje pół godzinki na frisbee i krótki trening, w domu jest 100% kanapowcem. 
Leży, pochrapuje (nie tak głośno jak buldożki 😉 ), przewala się z boku na bok i sprawdza, która kanapa jest najwygodniejsza. Ta dwoistość natury – na zewnątrz pies wyczynowiec, akrobata, sportowiec, a w domu leniuch i ozdoba kanapy sprawia, że bokser to najidealniejszy na świecie pies dla przeciętnego mieszkańca tego globu. Większość z nas, chciałaby móc aktywnie spędzić trochę czasu z psem na zewnątrz, jednak nie mamy go wystarczająco dużo, by w domu również nieustannie się nim zajmować. Bokser wie, kiedy zbliżamy się do drzwi wejściowych celem spaceru i wtedy przechodzi istna transformację! Kocham to w tej rasie i uwielbiam moją bokserkę zarówno za to, że skacze niczym jaguar za rzuconym frisbee, jak i za to, że leży spokojnie pod moimi nogami, gdy pracuję na komputerze. 🙂
Do ludzi jest psem bardzo wylewnym w uczuciach. Nie do końca jednak zdaje sobie sprawę ze swojej siły. Często tłumaczę znajomym zachowanie mojej suki tym, iż myśli, że jest 2 kg yorczkiem, a nie 25 kg bokserką i dlatego próbuje im wejść na ręce. 🙂
Bokser i dziecko
Przez kynologów określany jako “nany dog” – zaiste bokser to istna niańka dla ludzkich dzieci.
Baaaaardzo cierpliwy, tak iż czasem musiałam bronić moje boksereczki przed natarczywością moich dzieci, gdyż one same nie reagowały nawet na dokuczliwe zaczepki z ich strony. Jednak podkreślę, że bokser jako kompan dzieci sprawdza się dopiero, gdy co nieco już mu się ułoży w głowie i jego temperament odrobinę ucichnie – czyli powyżej roku. Jako mama muszę także napisać, że i ludzkie dzieci mają pewien etap, gdy kompletnie nie nadają się do egzystencji ze zwierzętami. Mowa tu o dzieciach między 18 m-cem a 4 rokiem życia. Maluchy są wtedy zbyt zaaferowane obecnością zwierząt, piszczą, ciągną bez wyczucia i mocno “podkęcają” naszego boksera.
Osobiście polecam zakup szczenięcia albo w momencie, gdy nasze dziecko ma 6 m-cy – oczywiście, jeżeli lubimy hardcore w postaci zajmowania się jednocześnie niemowlakiem i szczenięciem. Plus jest taki, że zanim dziecko zacznie być biegającym, krzyczącym kompanem zabaw dla psa, bokser nauczy się obejścia z takim brzdącem i dojrzeje na tyle, by nie stratować nam dziecka w przypływie euforii.
Jeżeli nie w tym czasie, to koniecznie planujmy kupno szczenięcia, gdy nasze dziecko ma powyżej 4 lat. Dzieci powyżej 4 roku życia też troszeczkę się uspokajają, można im więcej wytłumaczyć.
Oczywiście wszelkie inne konfiguracje są dozwolone, jednakże na własna odpowiedzialność. 😉
Także bokser do dzieci – TAK! Pod warunkiem, że będziemy trzymać rękę na pulsie i pilnować by ani dziecko nie zrobiło krzywdy naszemu cierpliwemu bokserowi, ani bokser nie zdeptał dziecka, skacząc po nim w przypływie euforii… .
Bokser generalnie nie sprawia problemów również w życiu stadnym z innymi psami. Nie jest to pies, który nosi w sobie urazę albo potrafi być uprzedzony do innych psów.
Tym bardziej, że mogą okazać się wspaniałymi kompanami zabaw. Aczkolwiek bywają wyjątki… .
Użytkowość boksera – IPO.
Zawsze rozważając charakter danej rasy, należy spojrzeć wstecz, do jakich celów była ona hodowana. Z użytkowością boksera, w genezie rasy jest trochę kontrowersji. Oficjalnie jest to rasa powstała z krzyżówek kontynentalnych dzikarzy w typie molosa – brabanckich bullenbeisserów, z bardzo podobnymi w wyglądzie (na tamten czas) buldogami angielskimi. Oficjalny cel powstania rasy – walki psów (?), ochrona mienia.
Dzisiejsza użytkowość tej rasy to sporty obronne – IGP (dawniej IPO).
Użytkowość ta nie ma nic wspólnego z pierwotną pracą bullenbeisserów – myślistwem, czy pierwszym zadaniem boksera jakim były walki psów czy stróżowanie. Jest to jednak pewien sposób na zużytkowanie dużej żywiołowości boksera. IGP to oprócz pracy obronnej i węchowej posłuszeństwo – mniej spektakularny element tego sportu, jednak najistotniejszy, gdyż jego zaniedbanie prowadzi do bardzo niebezpiecznych problemów behawioralnych z psem, którego szkolimy z obrony. Sporty obronne zostały wprowadzone dla rasy bokser na tyle wcześnie, że u obecnych bokserów odczuwalny jest dobry kontakt z przewodnikiem i podatność na szkolenie.
Dlatego rozważając wybór boksera, pod kątem tego, czy będzie to pies skupiający swoją uwagę na właścicielu i szukający z nim kontaktu, śmiało mówię – TAK! 🙂
Zdrowie
Kolejnym szalenie istotnym aspektem w rozważaniach nad rasą, jest poznanie jej pod względem zdrowotnym. To nie mit, że kundel bury jest zdrowszy niż pies rasowy. Oczywiście “zdrowszy” nie znaczy mniej wrażliwy na choroby zakaźne. Kundel to przede wszystkim bardzo bogaty genotyp, dzięki któremu prawdopodobieństwo ujawnienia się chorób genetycznych jest znacznie niższe, niż w przypadku psów rasowych.
Wszystkie rasy psów, czy to powstałe na skutek selekcji hodowlanej prowadzonej świadomie przez człowieka (selekcja sztuczna) czy też powstałe na skutek selekcji naturalnej – mają wspólny mianownik w postaci wysokiego inbredu.
O tym czym jest inbred pisałam już we wpisie “Inbred, outcross a zdrowie psów rasowych” .
By zapobiegać ujemnym skutkom wysokiego spokrewnienia osobników w rasie, hodowcy przeprowadzają szereg badań diagnostycznych, mających na celu wyeliminowanie z hodowli psów chorych.
Niestety, żadne badania nie dają 100% gwarancji zdrowia u przyszłych szczeniąt, ponieważ nie jest to wykrywanie chorób w genotypie psa, a jedynie diagnostyka występowania lub nie konkretnych zmian chorobowych.
Najpopularniejsze badania zdrowotne jakie przechodzą boksery w Polsce:
– zdjęcie rentgenowskie stawów łokciowych – dysplazja stawów łokciowych (ED) z możliwymi wynikami: 0,1,2,3
– zdjęcie rentgenowskie stawów biodrowych- dysplazja stawów biodrowych (HD – w PL jest badaniem obowiązkowym u bokserów)
– rentgen kręgosłupa – spondyloza z opisem patologicznych zmian między kręgami, ze skalą ocen 0,1,2,3. Stopień 0 – to poniżej 3 miejsc zmienionych patologicznie. Zdaniem niektórych radiologów nie ma bokserów bez jakikolwiek zmian patologicznych kręgosłupa, różny jest tylko ich stopień nasilenia.
-Echokardiografia – wady w budowie serca, przepływ aortalny i płucny krwi (HZ) ze skalą ocen 0,1,2,3. Stopień “0” oznacza brak zmian w ciśnieniu przepływowym krwi – serce zdrowe, 1 – niewielkie zmiany ciśnieniu przepływowym krwi, 2 – głośne szumy, znaczne zmiany kardiologiczne.
Boksery, które otrzymały wynik badania “0” można uznać za wolne od przewężenia aorty i zwężenia zastawki pnia tętnicy płucnej, w związku z tym, mogą być wykorzystywane w hodowli. Również boksery z wynikiem “1” są akceptowane tak jak w pełni zdrowe osobniki i używane w hodowli – z zastrzeżeniem jednak, by kojarzyć je tylko z osobnikami z wynikiem “0”. Suki, które otrzymały wynik “2” mogą być użyte do rozrodu tylko, jeżeli wykazują wysoką wartość hodowlaną (doskonały eksterier i charakter) z zastrzeżeniem, by kojarzono je jedynie z reproduktorami z wynikiem “0”. Samce z wynikiem “2” nie powinny być wykorzystywane do reprodukcji.
Bokser na co dzień.
Pamiętać należy, że bokser, będący jednym z największych przedstawicieli ras brachycefalicznych, przez swoją krótką kufę ma bardzo słabą termoregulację ciała. W związku z tym, jest wysoce narażony na udary słoneczne i przegrzanie organizmu. Dlatego należy pilnować, by bokser nie opalał się zbyt długo na trawniku w upalne południe. Serio.
Ze względu na krótką sierść i brak podszerstka, bokser nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Jego sierść jest króciutka, miła w dotyku. Jedynym wymogiem, jeżeli chodzi o regularne zabiegi jest higiena głowy, tj. regularne czyszczenie okolic oczu. Luźna spojówka odkrywa trzecią powiekę oka, tworząc kieszonkę, która zbiera nieustannie wszelkie pyłki i kurz. Dlatego codziennie należy zakraplać bokserowi oczy dowolnym środkiem do pielęgnacji psich oczu ( lub “świetlikiem” dostępnym w aptekach) oraz przemywać wacikiem fałdki wokół kufy i te pod żuchwą. Do regularnych zabiegów należy też czyszczenie uszu i skracanie pazurów.
To wszystko! Resztę naszego czasu poświęcamy na zabawę z psem w ogródku i relaksacyjne rzucanie frisbee w parku. 🙂
